క్రిస్మస్ అంటే వెలుగుల పండుగ. కానుకల పండుగ.. మనిషి తన నుంచి తాను తెలుసుకోదగ్గది నేర్చుకోదగ్గది మరోసారి స్మరించుకోదగ్గ పండుగ. పండుగలు ఏవయినా పరివర్తనకు కారణం అయి ఉండాలి. మనుషులకు పాపం పుణ్యం అనే భారాలు రెండు వెన్నాడుతాయి. అవును ఇవి భావాలు కాదు భారాలే! మనుషులకు కన్నీళ్లు ఇచ్చి కొన్నిసార్లు అడ్డుకుంటాడు కొన్నింటిని భగవంతుడు.. ఆ కన్నీటి తెరల మధ్య మనుషులు ఎలా ఉండాలి ఎలా ఉంటారు అన్నది అర్థం చేసుకోవాలి. ఈ క్రిస్మస్ పండుగ మనుషులకు తోటి వారిని అర్థం చేసుకునేంత గొప్ప మనసు ఒకటి ప్రసాదిస్తే చాలు. తోటి వారికి అండగా ఉండేంత శక్తి ప్రసాదిస్తే మేలు. తీవ్ర తుఫానుల ధాటికి వరదల ఉద్ధృతికి విలవిలలాడుతున్న బాధితులకు అండగా ఉంటే ఇంకా మేలు.
క్రిస్మస్ అంటే కానుకలు కదా! మన మానవ సంబంధాలు ఎలా ఉన్నాయో తెలిపే ఘటన ఒకటి ఇవాళ చదివేను.. అమెరికాలో ఆరేళ్ల పాప నీకు క్రిస్మస్ కానుక ఏం కావాలి అని తల్లి అడిగితే నాన్నమ్మ హగ్ అని రాసి ఇచ్చింది. అది చదివి ఆ తల్లి నిశ్చేష్టురాలయింది. ఆధునిక కాలంలో బిడ్డలకు తల్లులకూ మరియు వారి పూర్వ కాల పెద్దలకు అందరికీ దూరం ఒకటి శాపం అవుతోంది. పూర్వ కాల పెద్దల దీవెనలు పొందడమే పెద్ద కానుక అని అదే ఈ క్రిస్మస్ ఇచ్చే గొప్ప జ్ఞాపకం అని ఆ బిడ్డకు ఆ తల్లికి ఆ నాన్నమ్మకు చెప్పింది క్రిస్మస్ అని చదివేను. అవును పూర్వ కాల పెద్దలు మన ముందరి పెద్దలు మనకు స్పర్శను అందించకుండా, ఆత్మీయతను అందించకుండా కాలం ఏమయినా శాపం విధిస్తుందా?