ఇంతలో వారికి దుప్పటి కప్పుకొని వెళ్తున్న మనిషి ఒకరు కనిపించారు. ఆ మనిషి వంటిపై నుండి తీసివేసే లా ఎవరు చేస్తే వాళ్లు బలవంతులు అని వాయువు సూర్యు లిద్దరూ ఒప్పందం చేసుకున్నారు. ఇక అలా వాళ్ల ప్రదర్శన మొదలయ్యింది.
వాయువు తన శక్తి కొలది గట్టిగా వీచటం మొదలు పెట్టాడు. దాంతో ఆ మనిషి చలి వేసి దుప్పటిని ఇంకా దగ్గరగా గట్టిగా కప్పుకున్నాడు. వాయువు మళ్లీ చాలా ఎక్కువ శక్తితో వీచడం ప్రారంభించాడు. అంతకంతకీ ఆ మనిషి దుప్పటిని గట్టిగా కప్పు కుంటున్నాడే తప్ప తీసివేయడంలేదు. వాయువుకు ఓర్పు నశించింది. ఇక తన ప్రయత్నం మానివేశాడు.
ఇప్పుడు తన బలాన్ని ప్రదర్శించటం సూర్యుని వంతు అయ్యింది. తనకున్న శక్తినంతా కూడగట్టుకుని సూర్యుడు బాగా ప్రకాశించడం మొదలుపెట్టాడు. ఆ వేడిని ఆ మనిషి తట్టుకోలేక గాబారాపడి పోతూ పైనున్న దుప్పటిని కొంచెం వదిలి వేసి కప్పుకున్నాడు. సూర్యుడు నవ్వి సంతోషించాడు. ఆ వెంటనే కొంచెం ఎక్కువ కాంతితో ప్రకాశించడం మొదలెట్టాడు. అటుపై వేడిని భరించలేక పోయాడు. మనిషి కప్పుకున్న దుప్పటి ని తీసి మడిచి చంకలో పెట్టి నడవడం ప్రారంభించాడు. సూర్యుడు ఇంకా ప్రకాశించే సరికి ఆ మనిషి వెళ్లి ఒక చెట్టు నీడలో కూర్చున్నాడు.
ఈ విధంగా ఆ మనిషి చేత దుప్పటి తీయించి గెలుపొందాడు సూర్యుడు.. ఆ ఆనందంతో వాయువును చూసి ఒక్క నవ్వు నవ్వాడు సూర్యుడు.. ఓర్పు అనేది మనిషికే కాదు దేవుళ్ళకు కూడా ఉండాలి.. ఓర్పు తో ఎంతటి కష్టాన్ని అయినా సులభం చేయవచ్చు.. ఓర్పును కోల్పోతే మనిషి కూడా విజయాన్ని పొందలేడు.
