
ప్రపంచకప్ ఫైనల్ అంటే మాటలు కాదు. కోట్ల మంది ఆశల భారం. ఆ ఒత్తిడి ఎలా ఉంటుందో రోహిత్ శర్మ మాటల్లోనే వినాలి. "ఫైనల్కు ముందు రాత్రి నాకు కంటి మీద కునుకు లేదు. నాడీ వ్యవస్థ మొత్తం దెబ్బతిన్నట్టు అనిపించింది. ఉదయం 7 గంటలకే లేచిపోయా. రూమ్ కిటికీలోంచి మైదానాన్ని చూస్తూ మ్యాచ్ గురించే ఆలోచిస్తున్నా. నా కాళ్లు బలహీనంగా మారిపోయి, వణికిపోయాయి" అంటూ తన అంతరంగంలోని ఆందోళనను బయటపెట్టాడు హిట్ మ్యాన్. ఆ మ్యాచ్ తన కెరీర్లో చివరి టీ20 అని తెలిసి కూడా, దేశం కోసం ఆడిన తీరు అద్భుతం.
ఆ ఫైనల్ మ్యాచ్లో టీమిండియా 176 రన్స్ చేసిందంటే దానికి కారణం కింగ్ విరాట్ కొహ్లీ. కీలక సమయంలో 76 పరుగులతో జట్టును ఆదుకున్నాడు. అక్షర్ పటేల్తో కలిసి కొహ్లీ నెలకొల్పిన 72 పరుగుల భాగస్వామ్యం మ్యాచ్ను మలుపు తిప్పింది. ఇక కెప్టెన్గా తాను ముందుండి నడిపించిన రోహిత్, తొలి ఓవర్లోనే మూడు బౌండరీలు బాది ఒత్తిడిని ఎలా జయించాడో గుర్తుచేసుకున్నాడు.
2007లో ధోని కెప్టెన్సీలో తొలి టీ20 ప్రపంచకప్ గెలిచిన జట్టులో రోహిత్ సభ్యుడు. మళ్లీ 17 ఏళ్ల తర్వాత తానే కెప్టెన్గా కప్ గెలవడం తన కెరీర్లోనే అత్యంత గర్వకారణమైన క్షణమని చెప్పాడు. రాహుల్ ద్రావిడ్ హెడ్ కోచ్గా ఉండటం ఈ విజయాన్ని మరింత ప్రత్యేకంగా మార్చింది. "ఆ విజయం కోసం మేం ప్రతిరోజూ కష్టపడ్డాం. కప్ గెలిచిన వెంటనే మాలోని భావోద్వేగాలన్నీ కట్టలు తెంచుకున్నాయి. బార్బడోస్ గడ్డ నా నరనరాల్లో ఎప్పటికీ నిలిచిపోతుంది" అని రోహిత్ ఉద్వేగంగా చెప్పుకొచ్చాడు.
ఈ విజయంతో, ప్రపంచకప్ గెలవడం ఎంత కష్టమో, ఏదీ తేలికగా రాదో యువ ఆటగాళ్లకు తెలిసివచ్చిందని రోహిత్ అన్నాడు. నిజంగా అదొక మ్యాజికల్ ప్రయాణం. అపజయం ఎరుగని యాత్ర. చిరకాలం గుర్తుండిపోయే చారిత్రక విజయం.