
వివరాల్లోకి వెళితే, సుమారు పదిహేను వసంతాల లేత వయసున్న ఓ జర్మన్ బాలికపై ఎనిమిది మంది మానవ మృగాలు సామూహిక అత్యాచారానికి ఒడిగట్టాయి. ఇస్లామిక్ దేశాల నుంచి శరణార్థులుగా ఆశ్రయం పొందిన ఈ దుండగుల ముఠా, తమ పశువాంఛను తీర్చుకునేందుకు ఓ అమాయక ప్రాణాన్ని చిదిమేశారు. సభ్యసమాజం సిగ్గుతో తలదించుకోవాల్సిన ఈ ఘోరంపై విచారణ జరిపిన న్యాయస్థానం, నిందితులు నేరం చేశారని నిర్ధారించింది. అయితే, శిక్ష విధించే విషయంలో మాత్రం ఊహకందని, అమానవీయమైన వైఖరి ప్రదర్శించింది.
ఆ ఎనిమిది మంది కామాంధులు 'హోంసిక్'తో, అంటే సొంత ఊరిపై బెంగతో ఈ దారుణానికి పాల్పడ్డారట! స్వస్థలానికి దూరంగా ఉన్నామన్న బాధ, ఒంటరితనం వారిని ఆవహించి, ఆ క్రమంలోనే ఈ అఘాయిత్యం చేశారే తప్ప, నిజంగా అత్యాచారం చేయాలన్న దురుద్దేశం వారికి లేదని న్యాయమూర్తి సెలవివ్వడం సంచలనం సృష్టిస్తోంది. ఈ వింత వాదనతో వారికి శిక్ష వేయకపోవడం, మానవ హక్కులకే మాయని మచ్చగా నిలుస్తోంది.
బాధితురాలి ఆర్తనాదాలు, ఆమె కుటుంబం అనుభవిస్తున్న మానసిక క్షోభ కనీసం ఆ న్యాయదేవత కళ్ళకు కనిపించలేదా అన్న ఆవేదన సర్వత్రా వ్యక్తమవుతోంది. 'హోంసిక్' అనేది ఇంతటి ఘోర నేరానికి సమర్థన అయితే, ఇక రేపటి రోజున ఏ నేరానికైనా ఇలాంటి వింత కారణాలు చూపి తప్పించుకునే ప్రమాదం లేకపోలేదు. ఈ తీర్పు ప్రపంచవ్యాప్తంగా తీవ్ర చర్చకు దారితీసింది, వలస విధానాలు, న్యాయవ్యవస్థల తీరుతెన్నులపై కొత్త ప్రశ్నలను రేకెత్తిస్తోంది. నేరానికి శిక్ష లేకపోతే, సమాజానికి ఎలాంటి సంకేతాలు వెళతాయోనన్న ఆందోళన మేధావులను కలవరపెడుతోంది. ఇది నిజంగా జర్మనీ చరిత్రలోనే ఓ చీకటి అధ్యాయం.