సింధు జల ఒప్పందం నిలిపివేత భారత్-పాకిస్తాన్ సంబంధాల్లో కీలక మలుపుగా నిలిచింది. 1960లో ప్రపంచ బ్యాంక్ మధ్యవర్తిత్వంతో రూపొందిన ఈ ఒప్పందం సింధు, జీలం, చీనాబ్ నదుల నీటిని పాకిస్తాన్‌కు, రవి, బియాస్, సట్లెజ్ నదుల నీటిని భారత్‌కు కేటాయించింది. ఈ ఒప్పందం నిలిపివేతతో పాకిస్తాన్ వ్యవసాయం, తాగునీటి సరఫరా, విద్యుత్ ఉత్పత్తిపై తీవ్ర ప్రభావం పడవచ్చు. పహల్గాం ఉగ్రదాడి నేపథ్యంలో భారత్ తీసుకున్న ఈ నిర్ణయం పాకిస్తాన్‌ను ఒత్తిడిలోకి నెట్టింది. నీటి ప్రవాహం తగ్గితే, పాకిస్తాన్ ఆర్థిక వ్యవస్థ, ఆహార భద్రత దెబ్బతినే అవకాశం ఉంది. ఈ నిర్ణయం అంతర్జాతీయ ఒప్పందాల పటిష్ఠతపై కూడా ప్రశ్నలు లేవనెత్తుతోంది.

పాకిస్తాన్ ఆర్థిక వ్యవస్థలో వ్యవసాయం కీలక పాత్ర పోషిస్తుంది. సింధు నది, దాని ఉపనదులపై ఆ దేశం 80 శాతం సాగునీటికి ఆధారపడుతుంది. ఈ నీటి సరఫరా తగ్గితే, పంజాబ్, సింధ్ ప్రాంతాల్లో సాగు భూములు ఎడారిగా మారే ప్రమాదం ఉంది. గోధుమ, వరి, చెరకు వంటి పంటల ఉత్పత్తి గణనీయంగా తగ్గవచ్చు. ఇది ఆహార కొరతతో పాటు ధరల పెరుగుదలకు దారితీస్తుంది. నీటి కొరత వల్ల జల విద్యుత్ ఉత్పత్తి కూడా దెబ్బతింటుంది. నగరాల్లో తాగునీటి సమస్య తీవ్రమవుతుంది. ఈ పరిణామాలు పాకిస్తాన్ సామాజిక, ఆర్థిక స్థిరత్వాన్ని సవాలు చేయవచ్చు.

అయితే, ఈ ఒప్పందం నిలిపివేత వల్ల పాకిస్తాన్ వెంటనే సంక్షోభంలోకి వెళ్లే అవకాశం తక్కువ. భారత్‌లో నీటి ప్రవాహాన్ని పూర్తిగా అడ్డుకునేందుకు తగిన మౌలిక సదుపాయాలు పరిమితంగా ఉన్నాయి. డ్యామ్‌లు, రిజర్వాయర్‌ల నిర్మాణం లేకుండా నీటిని మళ్లించడం కష్టం. పాకిస్తాన్ నిపుణులు ఈ నిర్ణయం రాజకీయ ఒత్తిడి కోసమేనని, తక్షణ ప్రభావం తక్కువగా ఉంటుందని అంటున్నారు. అయినప్పటికీ, దీర్ఘకాలంలో భారత్ నీటి నియంత్రణ సామర్థ్యాన్ని పెంచుకుంటే, పాకిస్తాన్‌పై ఒత్తిడి బాగా పెరుగుతుంది. ఈ పరిస్థితి ద్వైపాక్షిక సంబంధాలను మరింత దిగజార్చవచ్చు.

మరింత సమాచారం తెలుసుకోండి: