అతడు మోహన్‌తో ‘‘మిత్రమా! ఈ అడవిలో వన్యప్రాణులు ఉంటాయి. ఒక జంతువు మనపై దాడి చేస్తే, మనం ఏమి చేస్తాము?" అని అడిగాడు.
సోహన్ “మిత్రమా భయపడకు. నేను మీతో ఉన్నాను. ఏ ఆపద వచ్చినా నిన్ను వదలను. ప్రతి కష్టాన్ని ఇద్దరం కలిసి ఎదుర్కొందాం’’ అని అన్నారు.
ఇలా మాట్లాడుకుంటూ ముందుకు వెళుతుండగా ఒక్కసారిగా ఎదురుగా ఎలుగుబంటి కనిపించింది. స్నేహితులిద్దరూ భయపడ్డారు. ఎలుగుబంటి వారి వైపుకు రావడం ప్రారంభించింది. దీంతో షాక్‌కు గురైన సోహన్ వెంటనే చెట్టు పైకి ఎక్కాడు. మోహన్ కూడా చెట్టు ఎక్కుతాడు అని అనుకున్నాడు. కానీ మోహన్ కి చెట్టు ఎలా ఎక్కాలో తెలియలేదు. దీంతో ఏం చేయాలో తెలియక నిస్సహాయంగా కింద నిల్చున్నాడు.
ఎలుగుబంటి అతని దగ్గరికి రావడం ప్రారంభించింది. భయంతో మోహన్ కి చెమటలు పట్టాయి. కానీ భయపడినప్పటికీ అతను ఎలుగుబంటిని ఎలా తప్పించుకోవాలో ఆలోచించడం ప్రారంభించాడు. ఆలోచిస్తూ ఉండగానే అతనికి ఒక ఆలోచన వచ్చింది. నేలమీద పడి ఊపిరి బిగబట్టి చచ్చినవాడిలా పడి ఉన్నాడు.
ఎలుగుబంటి దగ్గరికి వచ్చింది. మోహన్ చుట్టూ తిరుగుతూ అతని వాసన చూసింది. చెట్టు ఎక్కిన సోహన్ ఇదంతా చూస్తూనే ఉన్నాడు. ఎలుగుబంటి మోహన్ చెవిలో ఏదో గుసగుసలాడడం చూశాడు. చెవిలో గుసగుసలాడిన తర్వాత ఎలుగుబంటి వెళ్ళిపోయింది. ఎలుగుబంటి వెళ్లిపోగానే సోహన్ చెట్టు దిగిపోయాడు. మోహన్ కూడా లేచి నిలబడ్డాడు. సోహన్ మోహన్ ని అడిగాడు, "మిత్రమా! నువ్వు నేలమీద పడుకుని ఉండగా, ఎలుగుబంటి నీ చెవిలో ఏదో గుసగుసలాడడం చూశాను. అది ఏం చెప్పింది ?" అని ప్రశ్నిస్తుంది.
అప్పుడు మోహన్ "అవును... ఒంటరిగా కష్టాల్లో వదిలి పారిపోయే అలాంటి స్నేహితుడిని ఎప్పుడూ నమ్మవద్దని ఎలుగుబంటి నాకు చెప్పింది" అని అన్నాడు.
మోరల్ : కష్టాలలో పారిపోయే స్నేహితుడు నమ్మకానికి అర్హుడు కాదు
