వివాహ సమయంలో తల్లీ, తండ్రీ కాళ్ళుకడిగి కన్యాదానం చేస్తారు. ఆ సమయంలో నవవధువులు శ్రీమహా విష్ణువు, లక్ష్మీదేవితో సమానం. కన్య అని మంత్రోక్తంగా తండ్రి చెప్పి వివాహం జరిపిస్తాడు.
ఆ వధవు కన్యకాకపోతే తద్వారా మంత్రయుక్త దోషమూ, అసత్య దోషమూ జరుగుతుంది. కామంతోగానీ, ఆకర్షణతోగానీ, కన్యత్వం చెడి పెళ్ళి పీటలెక్కితే ఆ స్త్రీ తల్లికీ, తండ్రికీ పితృదేవతలకీ వివాహ పుణ్యఃఫలంరాదు.
ఆపాపం ఈ స్త్రీ ఏదో రూపంలో భరించాల్సిందే. చేసిన తప్పుకు అనుక్షణం పశ్చాత్తాపం చెందుతూ భర్తతో కాపురం చేయ్యటమే ఆ స్త్రీకి దేవుడిచ్చిన శిక్ష.
కూతురిని క్రమశిక్షణలో పెంచుతూ, భద్రతగా అల్లుడనే శ్రీమహావిష్ణువుకి అప్పచెప్పకపోయినందుకు ఆ తల్లీ,తండ్రీ కూడా ఏదో ఒక అంటు వ్యాధితో బాధపడాల్సిందే.
ధర్మబద్దమైనది అయినది అయినా పెళ్ళికాక ముందు ఆవేశంతో, ఏదో అనుభవించాలన్న ఆతృతతో సూర్యుని ద్వారా పుత్రుణ్ణి కన్నందుకు కుంతీదేవి అన్ని కష్టాలూ అంత వేదనాపడింది. చివరకు దావాగ్నిలో బూడిదయ్యింది.
