
పాకిస్తాన్ ఆర్థిక వ్యవస్థలో వ్యవసాయ రంగం 22% వాటా కలిగి ఉంది, దీనిపై ఉపాధి, ఆహార భద్రత ఆధారపడి ఉన్నాయి. సింధూ నదీ జలాలు ఆగిపోతే, పంజాబ్ ప్రాంతంలో సాగు తీవ్రంగా దెబ్బతింటుంది, ఆహార ధరలు ఆకాశానికి చేరవచ్చు. నీటి కొరత పట్టణాల్లో తాగునీటి సమస్యలను తీవ్రతరం చేస్తుంది, జలవిద్యుత్ ఉత్పత్తి తగ్గడం వల్ల విద్యుత్ కోతలు పెరుగుతాయి. ఈ పరిస్థితులు ప్రజల్లో అసంతృప్తిని పెంచి, రాజకీయ అస్థిరతను తీవ్రతరం చేయవచ్చు. అయితే, భారత్ వెంటనే నీటిని పూర్తిగా ఆపలేదు, ఎందుకంటే దీనికి హిమాలయాల్లో సొరంగాలు, ఆనకట్టల నిర్మాణం వంటి భారీ మౌలిక సదుపాయాలు అవసరం, ఇవి లక్షల కోట్ల రూపాయలతో పదేళ్ల కాలం పట్టవచ్చు.
పాకిస్తాన్ ఈ సవాలును తట్టుకునే సామర్థ్యం చాలా పరిమితం. దేశం ఇప్పటికే నీటి కొరత, ఆర్థిక ఇబ్బందులతో ఉంది. సింధూ జలాలపై ఆధారపడిన 21 కోట్ల మంది జనాభాకు ఈ నిర్ణయం తీవ్ర పరిణామాలను తెచ్చిపెడుతుంది. పాకిస్తాన్ ఈ చర్యను యుద్ధ ప్రకటనగా పరిగణించి, దౌత్యపరమైన, సైనిక చర్యలకు దిగవచ్చని హెచ్చరించింది. సిమ్లా ఒప్పందం రద్దు, భారత విమానాలపై నిషేధం వంటి ప్రతీకార చర్యలు చేపట్టినప్పటికీ, నీటి కొరతను తట్టుకునే సామర్థ్యం పాకిస్తాన్కు లేదు. అంతర్జాతీయంగా ఈ విషయంపై చైనా, అమెరికా సాయం కోరవచ్చు, కానీ విజయం అనిశ్చితం.